Ludwik XIII i kardynał Richelieu
Lata panowania Henryka IV Burbona we Francji (1589–1610) to okres wzmacniania władzy królewskiej i stabilizacji wewnętrznej państwa po latach wojen hugenockich. Król zdecydowanie łamał opór arystokracji i nie zwoływał Stanów Generalnych. Stworzył sprawną i lojalną administrację, silną armię oraz uzdrowił finanse państwa. Prowadził politykę antyhabsburską – popierał niemieckich protestantów i udzielał pomocy Niderlandom. Zginął 14 maja 1610 r. w Paryżu, zasztyletowany przez katolickiego fanatyka Ravaillaca. Jego syn i następca Ludwik XIII kontynuował działania wzmacniające absolutną władzę królewską, w czym wydatnie pomógł mu pełniący funkcję pierwszego ministra kardynał Armand de Richelieu. Zdecydował się także na rozprawę z francuskimi hugenotami i zlikwidowanie ich „państwa w państwie”.
Opiszesz, w jaki sposób Ludwik XIII rozpoczął swoje rządy i jaką rolę odgrywało w nich jego otoczenie.
Przeanalizujesz, czy małżeństwa między potomkami europejskich władców stanowiły gwarancję współpracy między państwami.
Wyjaśnisz, jakimi pobudkami kierował się katolicki kardynał Richelieu w konfrontacji z francuskimi protestantami i czy religia miała w niej znaczenie.
Ocenisz działalność kardynała Richelieu i to, czy rzeczywiście „racja stanu” była jej najważniejszym wyznacznikiem.
Omówisz, w jaki sposób budowano podstawy francuskiego absolutyzmu.