Siarka znana była już w starożytnym Egipcie, używana w Imperium Rzymskim i Grecji, wykorzystywana także na Dalekim Wschodzie (Chiny, Indie). Charakterystyczne żółte osady znajdowano często w dymiących kraterach wulkanów, stąd w pewnych okresach historii naszej cywilizacji przypisywano jej nawet pochodzenie od złych mocy. Mimo takich skojarzeń, siarka była obecna w medycynie i w alchemii, a w czasach starożytnych ówczesne piękności skwapliwie korzystały z jej dobroczynnego wpływu na urodę – czerpano z jej leczniczych właściwości i ceniono efekty dezynfekujące (np. okadzano nią podczas epidemii).
Siarka to niemetaliczny pierwiastek chemiczny o żółtej barwie, niezbędny człowiekowi. Zajmuje piąte miejsce wśród makroskładników mineralnych i jest składnikiem: białek, enzymów, hormonów, witamin. W organizmie znajduje się m.in. w białkach, które budują włosy, paznokcie oraz skórę (keratyna i kolagen). Siarka wchodzi też w skład licznych związków organicznych odpowiedzialnych za poszczególne funkcje naszego organizmu, np. jest składnikiem witaminy (tiaminy), która wpływa na nasz nastrój i sprawność umysłową.
Dowiesz się, w jakiej formie występuje w przyrodzie siarka.
Dowiesz się, jak wygląda obieg siarki w przyrodzie.
Dowiesz się, gdzie występują złoża siarki.
Dowiesz się, jakimi metodami wydobywa się siarkę.