RSQGJcnpGeI5k
Obraz przedstawia dojrzałego, brodatego mężczyznę. Ma zamknięte oczy, jest niewidomy. Idzie wspierając się na kiju, oparty o ramię młodej kobiety. Mężczyzna ma czerwoną szatę, a kobieta niebieską z brązowym pasem.

Nowatorstwo realizacji tragedii antycznej – Król Edyp, reż. Laco Adamik

Źródło: dostępny w internecie: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Historia Edypa z pewnością należy do najtragiczniejszych. Opowiada bowiem o człowieku, któremu los nie dał żadnego wyboru. Fatum, jakie nad nim wisiało, dopełniło się wówczas, gdy Edyp jako wygnaniec i tułacz opuścił miasto. Bohater uciekał przed swoim losem, ale wszystko, co robił, jedynie przybliżało go do nieuchronnego wypełnienia się przeznaczenia.

Historia Edypa jest uniwersalna, bo pomimo że w antycznym świecie koncepcja losu miała szczególne znaczenie, dziś w kulturze w tym kształcie nieobecne, to we współczesnym odbiorcy może budzić refleksje na temat sprawczości, tego, na ile nasze życie jest wynikiem własnych decyzji i wyborów, a na ile zostało z góry zaplanowane. Dlatego też sztuka Sofoklesa do dziś cieszy się niesłabnącą popularnością.

Twoje cele
  • Przeanalizujesz podobieństwa i różnice pomiędzy antyczną a współczesną realizacją tragedii.

  • Zanalizujesz poszczególne elementy – wraz z ich symboliką – teatru współczesnego, takie jak kostiumy czy scenografia.

  • Wyjaśnisz, dlaczego reżyser odchodzi od rozwiązań antycznych — rezygnuje z chóru, pantomimy, pokazuje sceny brutalne.