Przejście ludności od koczowniczego do osiadłego trybu życia było jednym z najważniejszych wydarzeń w historii ludzkości. Tak ważnym, że określanym mianem rewolucji neolitycznej. Na podstawie badań archeologicznych stwierdzono, że proces ten następował stopniowo między 10 000 a 3 000 r. p.n.e. Rewolucja neolityczna uważana jest za początek rolnictwa oraz osadnictwa.

Porzucenie nomadycznego życia postawiło przez ludźmi konieczność wyboru miejsc pod stałe osady. Decyzje te wymagały oceny wielu czynników – lokalizacje musiały gwarantować bezpieczeństwo, dostęp do wody i pożywienia. Wraz z rozwojem gospodarczym w kolejnych stuleciach niektóre czynniki lokalizacji zanikały, inne z kolei zyskiwały na znaczeniu lub pojawiały się całkiem nowe.