Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1e8PADpJJJ5V
Na ilustracji przedstawiony został kolaż portretów kobiecych i męskich pochodzenia szlacheckiego. Wszyscy ubrani są w eleganckie stroje. Pierwsza od lewej to młoda kobieta siedząca przy stole. Ubrana jest w wielowarstwową suknię z gorsetem i warstwowe rękawy z przezroczystego szyfonu. Prawą rękę ma opartą na stole na rozłożonej książce. Na szyi ma ozdobny element w formie muszki na tasiemce. Drugi od lewej to mężczyzna w średnim wieku. Siwawe włosy zaczesane do tyłu, boki podkręcone i udrapowane w loki. Ubrany jest w ciemną marynarkę z granatową szarfą na szyi oraz łańcuchem z krzyżem oraz odznaczeniem w kształcie krzyża. Kolejny to mężczyzna w średnim wieku w granatowym płaszczu, obszytym futrem, spod którego widać białą koszulą z żabotem. Czwarty od lewej to portret otyłego mężczyzny widocznego z lewego półprofilu. Na głowie ma białą perukę, Długi, wydatny nos, wąskie usta, pucułowate policzki i dołeczek w podbródku. Ubrany jest w haftowaną, zdobiona marynarę ze zdobieniami. Przez lewe ramie przewieszoną ma szeroką szarfę. Kolejny obraz to stojący mężczyzna z siwymi włosami zaczesanymi do tyłu i utrefionymi w loki po bokach. Marynarkę w kolorze rudym zakrywa długi czerwony płaszcz obszyty futrem. Lewą ręką trzyma się pod bok, prawą dłoń trzyma na książce, która leży na okrągłym kutym stoliku. Ostatni portret to wizerunek kobiety z włosami siwymi zaczesanymi do góry. Na szyi muszka na taśmie. Suknia z dużym dekoltem.

W kraju i za granicą. Rzeczpospolita po I rozbiorze

Kolaż portretów – na środku król i ambasador, po prawej Adam Kazimierz Czartoryski i Elżbieta Lubomirska, po lewej, obok króla, Michał Jerzy Poniatowski i Izabela Branicka.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Znajduję się w podobnej sytuacji jak ci królowie Egiptu, Syrii czy Azji Mniejszej, do których Rzymianie wysyłali dozorców pod nazwą ambasadorów czy prokonsulów. Ileż poniżeń musieli oni przełknąć. Czemu? Ponieważ oni i ich królestwa byli zdani na łaskę humoru i doniesień tych, których Rzym przysłał i którym jedynie dał wiarę – tak o swoim położeniu po I rozbiorze pisał król Stanisław August Poniatowski w pamiętnikach. W kraju ogromne znaczenie miał bowiem ambasador rosyjski Otto Magnus von Stackelberg. Król ponadto musiał się mierzyć z rosnącą w siłę opozycją.

R1eWPvltcPhUG1
Linia chronologiczna przedstawia następujące wydarzenia. 6 września 1764 roku Elekcja Stanisława Augusta Poniatowskiego na króla Polski. 29 lutego 1768 Zawiązanie konfederacji barskiej. Piąty sierpnia 1772 rok Podpisanie pierwszego traktatu rozbiorowego _ pierwszy rozbiór Polski. 19 kwietnia 1773 Zwołanie sejmu rozbiorowego i zawiązanie konfederacji generalnej. Rok 1775 Powołanie Rady Nieustającej. Rok 1776 Stworzenie Kodeksu Zamoyskiego. Lata 1788-1792 Sejm Wielki. Rok 1791 Uchwalenie Konstytucji 3 maja. Rok 1793 drugi rozbiór Polski.
Źródło: Contentplus.sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Twoje cele
  • Wyjaśnisz, dlaczego pod koniec XVIII w. ambasadora rosyjskiego uważano za rzeczywistego władcę Rzeczypospolitej.

  • Wytłumaczysz, z jakich powodów Wielka Brytania nie wykazywała dużego zainteresowania sprawami polskimi, a państwa zaborcze, zamiast współpracować, rywalizowały.

  • Wskażesz, co decydowało o skuteczności polskiego polityka w XVIII w.