Marzenie o jedności całej wiedzy towarzyszyło człowiekowi od dawna. Jego wyrazem były filozoficzne projekty, w których dekretowano uniwersalność określonych metod poznania i językowego wyrażania efektów poznawczych. Przykładu realizacji tego marzenia dostarcza także historia najnowsza, a mianowicie filozofia neopozytywistyczna, zwłaszcza jej aspiracje do zbudowania nowej epistemologii. Epistemologia bazować miała na modelu poznania, który jej autorzy uważali za naukowy. Oznaczało to ujednolicenie języka używanego w procesach poznawczych na wzór języka nauki oraz poddanie go specyficznym regułom logicznym.

Dążenia te znalazły swój wyraz w postulacie fizykalizmu. Jest on ciekawym elementem XX‑wiecznego obrazu filozofii, bez którego trudno zrozumieć współczesne polemiki wokół natury i znaczenia aktywności poznawczej człowieka.