Śmierć fascynowała artystów i filozofów wszystkich epok. Powstawały różne jej wyobrażenia, najczęściej były to jednak wizerunki budzące strach: postać triumfująca prowadziła człowieka, uczestnika danse macabre, w zaświaty. Nawet renesansowa wiara w boski porządek wszechrzeczy w niewielkim stopniu osłabiła jej grozę. Tęsknota za śmiercią stała się niezwykle popularnym motywem w literaturze końca XIX w. Artyści modernistyczni przedstawiali ją niekiedy jako piękną kobietę, która wybawia człowieka od lęków i życiowych zgryzot.