RYGVWFDCNbwgo
Zdjęcie ukazuje dwie postaci mężczyzn. Jeden ma na sobie zbroję. Drugi ma na głowie okrągłe nakrycie. Obaj mężczyźni mają wąsy. To fragment posągu.

Marchia Brandenburska i jej podboje

Fragment posągu przedstawiającego margrabiów brandenburskich Jana I i Ottona III pochylających się nad planem podwójnego miasta Berlin-Cölln, któremu nadali prawa miejskie.
Źródło: Ulrich Waack, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ród wywodzący się z dziś niemieckiego miasteczka Aschersleben, od którego nazwę wzięła dynastia Askańczyków, czyli margrabiów Brandenburgii, w ciągu dwóch stuleci stał się jednym z najważniejszych graczy na arenie Europy Środkowej. W polskiej historiografii na temat Brandenburczyków przeważa bardzo negatywna opinia, która jednak w ciągu ostatnich lat została nieco zrewidowana. Ekspansji Marchii Brandenburskiej należy przyjrzeć się sine ira et studio (łac., bez gniewu i upodobania), obiektywnie. Przy takim podejściu można dostrzec, że wiele sukcesów Brandenburczyków wynikało raczej z ich talentów dyplomatycznych, czasem wspieranych mieczem.

RnrLD6iF21NIe1
Ilustracja przedstawia linię chronologiczną. Ujęto na niej następujące wydarzenia: 1134 rok Albrecht Niedźwiedź margrabią Marchii Północnej. 1138 rok rozpoczęcie rozbicia dzielnicowego Polski. 1138‑1142  Albrecht Niedźwiedź księciem Saksonii. 1157 rok utworzenie Marchii Brandenburskiej. 1184 rok objęcie rządów w Marchii przez Ottona drugiego. 1190 rok powstanie zakonu krzyżackiego. 1306 rok atak Brandenburgii na Pomorze Gdańskie. 1309 rok układ w Myśliborzu zawarty przez Brandenburgię oraz zakon krzyżacki. 1320 rok koniec rozbicia dzielnicowego w Polsce.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Twoje cele
  • Scharakteryzujesz kierunki ekspansji Brandenburczyków w XII i XIII wieku.

  • Wyjaśnisz, z czego wynikało powodzenie prowadzonych przez nich działań politycznych i militarnych.

  • Przeanalizujesz główne starcia Marchii Brandenburskiej z księstwami polskimi.