Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. II Rzeczpospolita musiała sprostać licznym problemom gospodarczym. Przede wszystkim należało scalić odrębne regiony, znajdujące się do niedawna pod różnymi zaborami. Państwo zajmowało obszary w większości słabo uprzemysłowione, z przewagą rolnictwa, dlatego przychody jego budżetu były ograniczone. Wobec niestabilnej sytuacji w regionie na początku lat 20. XX w. Rzeczpospolita potrzebowała znacznych środków finansowych, głównie w celu prowadzenia wojny, organizowania administracji oraz ujednolicania kraju. Rząd Polski zdecydował się zatem na sukcesywny dodruk brakujących pieniędzy, co doprowadziło do dewaluacji marki polskiej i inflacji.

Z powodu kryzysu gospodarczego, przejawiającego się m.in. hiperinflacjąhiperinflacjahiperinflacją, upadł rząd Wincentego Witosa. Dla ratowania finansów publicznych powołano złożony z fachowców rząd Władysława Grabskiego. Pełniąc drugi raz funkcję premiera, Grabski podjął się uzdrowienia finansów państwa przez zastąpienie marki polskiej pełnowartościowym złotym i zrównoważenie budżetu.