R14YDcMzF5yMf
Zdjęcie przedstawia stojących obok siebie Radosława Sikorskiego i Hillary Clinton. Kobieta gestykuluje. W tle widoczna jest amerykańska flaga.

Polityka zagraniczna III Rzeczypospolitej

Spotkanie ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego z sekretarz stanu USA Hillary Clinton.
Źródło: Michael Gross, State Department photographer, Wikimedia Commons, domena publiczna.

Najważniejszymi celami polskiej polityki zagranicznej po 1989 r. było otwarcie na Zachód, przystąpienie do struktur międzynarodowych oraz budowanie przyjaznych stosunków z sąsiadami. Aby to osiągnąć, konieczne było najpierw całkowite uniezależnienie się od ZSRS. Pierwszym krokiem musiało być wycofanie z terenu Polski wojsk sowieckich, które stacjonowały tu nieprzerwanie od końca II wojny światowej. Dalej przyszła kolej na budowanie nowych relacji. Politykę tę, mimo częstych zmian rządów, prowadzono z dużą konsekwencją.

RXWKvnqa6WZch1
Linia chronologiczna prezentująca wydarzenia między 1989 rokiem a 1 maja 2004 roku. 1989 – obrady Okrągłego Stołu w Polsce. 1989 – obalenie muru berlińskiego. 3 października 1990 – zjednoczenie Niemiec. 1991 – rozwiązanie Układu Warszawskiego oraz Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. 1992 – podpisanie traktatu polsko‑rosyjskiego. 1993 podpisanie przez Polskę konkordatu ze Stolicą Apostolską, 1994 – przystąpienie Polski do programu Partnerstwo dla Pokoju. 12 marca 1999 – wstąpienie Polski do NATO. 1 maja 2004 – przystąpienie Polski do Unii Europejskiej.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Twoje cele
  • Scharakteryzujesz najważniejsze elementy polityki zagranicznej prowadzonej przez rządy III RP.

  • Wyjaśnisz, dlaczego proces uzyskiwania pełnego członkostwa Polski w NATO i Unii Europejskiej trwał tak długo i wymagał wielu starań strony polskiej.

  • Wymienisz państwa, z którymi Polska zacieśniła relacje, i te, z którymi jej stosunki się pogorszyły.