Kreacja narratora i głównego bohatera Józefa K. w powieści Proces Franza Kafki
Pisarstwo Franza Kafki przepełniają egzystencjalne wątpliwości oraz filozoficzne wahania dotyczące ludzkiej natury. Ten mroczny niepokój, który wręcz wylewa się z kart jego powieści nie przeszkodził mu jednak stać się jednym z najbardziej poczytnych pisarzy XX wieku.
W poszukiwaniu straconego KafkiTwórczość Kafki stosunkowo wcześnie przestała być tylko literaturą. Powędrowała w sferę mitologii czy nawet wiary, przeobrażając się w jedną z najpotężniejszych i najbardziej wpływowych świeckich religii ubiegłego stulecia. Skutek był łatwy do przewidzenia: żaden inny XX‑wieczny pisarz (i, po prawdzie, żaden inny w historii literatury oprócz Szekspira) nie odcisnął tak wyraźnego piętna na kulturze zachodniej, włączając w to kulturę popularną, lecz i żaden inny nie stał się przedmiotem tak ogromnej i niepohamowanej „konsumpcji” interpretacyjnej. Żaden inny nie doczekał się w związku z tym tak wielu toczonych w jego imię sporów.
Źródło: Łukasz Musiał, W poszukiwaniu straconego Kafki, „Teksty drugie” 2013, nr 6, s. 223.
Źródłem tego niewątpliwego sukcesu, który osiągnęła proza Kafki jest m.in. przejrzysty oraz ascetyczny język, jakim posługuje się narrator. Zabieg ten potęguje poczucie wszechobecnego osaczenia i hipnotyzuje czytelnika, wciągając go do wnętrza klaustrofobicznego świata przedstawionego.
Omówisz kreację bohatera Procesu Franza Kafki.
Wyjaśnisz, jaki typ narracji został zastosowany w powieści.
Prześledzisz fragmenty powieści, aby rozpoznać typ narracji.