Miłość jest od zawsze najwdzięczniejszym tematem poezji. Czysto seksualna natura miłości była jednak zwykle skrzętnie ukrywana pod postacią wyrafinowanych metafor albo całkowicie pomijana. W czasach Młodej Polski ten wstydliwy i „niewygodny” aspekt miłości został podniesiony do rangi tematu godnego poezji. Po raz pierwszy zaczęto mówić wprost o erotycznych doznaniach i pragnieniach. Wymagało to jednak rewolucji – zarówno na gruncie obyczajowym, jak i w samym języku poezji miłosnej.