W 1690 r. Anglik John Locke wydał pracę Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, w której twierdził, że człowiek rodzi się jako „czysta tablica” (łac. tabula rasa), a nie, jak dotąd sądzono, z zestawem cech wrodzonych. Jak pisał w swoich dziełach, świat i nasze miejsce na nim poznajemy w ciągu całego życia, dlatego ważne, aby kierować się własnymi obserwacjami i rozumem. W Anglii, a następnie we Francji filozofowie i ludzie pióra promowali nowy sposób myślenia o miejscu człowieka i jego rolach w społeczeństwie już od końca XVII w. Do innych europejskich krajów i angielskich kolonii w Ameryce Północnej nowe idee dotarły nieco później, stały się niezwykle popularne w drugiej połowie XVIII w.