R1IZ6zukQaeor
Grafika przedstawia transport elektronów na błonie i poza nią. Na ilustracji jest schemat błony zbudowanej z dwóch równoległych do siebie warstw zbudowanych z drobnych pomarańczowych kulek. Poniżej jest warstwa w kolorze zielonym. Jest tam cząsteczka wody. Pomiędzy równoległymi rzędami kulek jest przestrzeń w kolorze jasnobrązowym. W tym obszarze znajdują się dwie struktury zbudowane z przylegających do siebie zielonych sześciokątów. Jeden to PS dwa, drugi PS jeden. W ich dolnej części, w jednym z sześciokątów, jest napis 2e indeks górny minus. W błonie są także struktury opisane jako PQ (przyczepione do PS dwa), Cyt. b6, Cyt. f, PC i FD (przyczepione do PS jeden), w pionie pomiędzy rzędami kulek jest napis: reduktaza. Po prawej stronie od napisu jest element znajdujący się zarówno poza błoną, jak i przechodzący przez błonę aż do wnętrza tylakoidu granum. Element ten ma szerszą górę i wąski dół. Opisany jest jako syntaza ATP. Na dole PS dwa na sześciokącie z napisem 2e indeks górny minus jest strzałka do PQ, który do niego przylega. Na PS jeden pada strzałka przypominająca błyskawicę. Od 2e indeks górny minus, znajdującego się na dole struktury PS jeden jest strzałka wychodząca poza błonę z napisem 2e indeks górny minus. Przy strzałce jest NADP indeks górny plus strzałka do NADPH. Poza tym spoza błony jest strzałka prowadząca do wnętrza tylakoidu. Przy strzałce na zewnątrz i w tylakoidzie jest H indeks górny plus. We wnętrzu tylakoidu granum jest cząsteczka wody. Prowadzi od niej strzałka w górę z napisem 2e indeks górny minus. Strzałka prowadzi do sześciokąta z elektronem w PS dwa. Przy cząsteczce wody w prawo jest strzałka z napisem jedna druga O indeks dolny dwa oraz strzałka z napisem H indeks górny plus. Od jonu wodorowego znajdującego się przy cząsteczce wody poprowadzono strzałkę przechodzącą przez środek elementu opisanego jako syntaza ATP. W górnej części elementu są strzałki tworzące cykl. Po prawej stronie jest ADP dodać P strzałka do ATP. NADPH oraz ATP są zaznaczone na czerwono.

Wędrówki elektronów i protonów

Funkcją transportu elektronów i fosforylacji fotosyntetycznej jest redukcja NADP+ oraz zatrzymywanie uwolnionej energii w cząsteczce ATP. U eukariontów transport elektronów i fosforylacja fotosyntetyczna zachodzą w błonie tylakoidów, u prokariontów zaś procesy te przebiegają w błonie komórkowej.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Większość organizmów na świecie żyje tylko dzięki słońcu, które emituje energię świetlną absorbowaną przez fotosyntetyzujące organizmy. Energia ta zostaje przekształcona podczas reakcji fotosyntezy w energię wiązań chemicznych zawartych w związkach organicznych. Wytworzone w ten sposób cząsteczki pokarmowe stanowią źródło energii do pozostałych procesów metabolicznych komórki. Fotosynteza zachodzi u roślin, glonów i niektórych prokariontów, jednak tutaj skupimy naszą uwagę na procesach zachodzących u tych pierwszych.

Twoje cele
  • Opiszesz przebieg fazy fotosyntezy zależnej od światła.

  • Wyjaśnisz mechanizm powstawania ATP w procesie chemiosmozy w chloroplaście.

  • Porównasz fosforylację cykliczną i niecykliczną.