Semper fidelis. Walki polsko‑ukraińskie o Lwów i Galicję Wschodnią w latach 1918–1919
W listopadzie 2018 r. zarówno Polacy, jak i Ukraińcy świętowali 100‑lecie walk o Lwów. Miasto to było nieodłącznym elementem ich historii, dlatego kiedy wraz z końcem I wojny światowej rozpad monarchii austro‑węgierskiej stał się faktem, oba narody dążyły do włączenia Galicji wraz ze Lwowem do kształtujących się własnych państw. W dniu 1 listopada 1918 r. Polacy i Ukraińcy – dotychczas sąsiedzi z jednej ulicy – stanęli do zaciętych walk. Do legendy przeszło zaangażowanie Orląt Lwowskich – dzieci, które wzięły udział w walkach o miasto semper fidelis – zawsze wierne. Najmłodsze miało zaledwie dziewięć lat. 22 listopada 1920 r. marszałek Józef Piłsudski odznaczył herb miasta Orderem Virtuti Militari. Polegli w walkach Polacy zostali pochowani na cmentarzu Orląt Lwowskich, znajdującym się obecnie na terytorium Ukrainy.
Wskażesz, dlaczego Polacy i Ukraińcy walczyli ze sobą, zamiast współpracować.
Wyjaśnisz, skąd się wzięła legenda Orląt Lwowskich.
Ocenisz, czy Lwów słusznie otrzymał przydomek
zawsze wierny
i najwyższe odznaczenie państwowe – Order Virtuti Militari.Dowiesz się, w jaki sposób walki o Lwów zostały upamiętnione.