Witkacemu wielokrotnie przypisywano zdolność odczytywania przyszłości. Pisarz nie pełnił jednak, ani nawet nie chciał pełnić, roli proroka. Przewidywania dotyczące nadchodzących przemian świata i ludzkości opierał na filozoficznej i społecznej refleksji. Uważnie obserwował rozwój nauki, analizował sposób, w jaki zmieniła ona postrzeganie rzeczywistości oraz codzienne życie. Widział w niej ogromny potencjał, choć równocześnie obawiał się, że wraz z postępem znikną wyższe uczucia będące wyznacznikiem człowieczeństwa. Obserwacje przemian społecznych, owego zbydlęcenia, prowadziły go do wniosku, że z powodu rozwoju kultury masowej nastąpi zanik wartości wyższych.