Julian Tuwim nazwał Marię Pawlikowską „słowiańską Sapho”, czyli „słowiańską Safoną”. Ona sama zawsze uważała się za poetkę miłości i rzeczywiście nią była. Podobnie jak jej sławna poprzedniczka Safona z greckiej wyspy Lesbos, tworząca na przełomie VII oraz VI wieku p.n.e. Maria Pawlikowska czuła się spadkobierczynią Safony, czego bezpośredni wyraz dała w cyklu wierszy Róże dla Safony. Ale nie tylko wspomniany cykl świadczy o kontynuowaniu tradycji lirycznej Safony; to przede wszystkim, jak pisał Julian Przyboś, niezwykła szczerość i śmiałość „w wypowiadaniu po raz pierwszy przez kobietę polską sekretnych uczuć i doznań kobiecych”Indeks górny 111 Indeks górny koniec¹¹¹. Przyjrzyjmy się temu, co łączy twórczość obu niezwykłych autorek.