Zakończenie I wojny światowej w 1918 r. i odzyskanie przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli rozpoczęły nową epokę w rozwoju społecznym, politycznym, ekonomicznym i artystycznym Rzeczypospolitej. Koniec tego okresu nastąpił wraz z wybuchem kolejnej wojny w 1939 r., dlatego nazywa się go dwudziestoleciem międzywojennym.

Charakter nowej epoki określiły przełomowe wydarzenia historyczne, do których doszło zarówno w kraju, jak i za granicą. Upadek wielkich mocarstw, rozwój demokracji parlamentarnych w Europie lat dwudziestych, postęp cywilizacyjny, rozkwit nauki, a nade wszystko odzyskana wolność inspirowały do twórczego, różnorodnego i wyjątkowo bogatego życia literackiego, artystycznego i naukowego. Z drugiej strony kontrasty społeczne, zróżnicowanie ideologiczne, konflikty z mniejszościami narodowymi, pogłębione w wyniku światowego kryzysu ekonomicznego z początku lat trzydziestych oraz nasilającej się fali faszyzmu i antysemityzmu, odcisnęły piętno na twórcach, coraz częściej przeczuwających zbliżającą się katastrofę.