Kim jest filozof? Jakie stawia sobie cele? W jaki sposób można stać się filozofem?

Odpowiedź na te pytania zmieniała się wraz z rozwojem filozofii, która w czasach starożytnych oznaczała po prostu poszukiwanie wiedzy. Pierwsi filozofowie stawiali pytania o naturę rzeczywistości, ich następcy – o sposób jej poznawania. Od czasów Akademii założonej ok. 387 r. p.n.e. przez Platona filozofia rozwijała się w ścisłym powiązaniu z matematyką, retoryką i naukami przyrodniczymi. Filozofowie bywali nauczycielami, pisarzami, naukowcami, prawnikami, a w wiekach średnich najczęściej duchownymi. Z czasem poszukiwanie wiedzy o bycie i jego formach przekształciło się w rozważania nad możliwością prawdziwego poznania. Filozofia stworzyła fundament dla rozwoju nauk społecznych, a także psychologii i antropologii. U progu XX w. istotnym zagadnieniem filozoficznym stał się język i jego rola w procesach poznawczych. Filozofowie zajmowali się różnorodnymi kwestiami i stosowali różne metodologie. Tym, co pozostało niezmienne od czasów Sokratesa, jest odwaga myślenia, znaczenie rozumowania logicznego i rola wyobraźni. Dobry filozof to ten, który potrafi kwestionować uznane prawdy, a także zna i szanuje dokonania swoich poprzedników, bo wiedza o tym, co odkryli inni, jest warunkiem podejmowania dyskusji.