Nie mogę postrzegać tej rewolucji inaczej niż efekt rozpaczy ze strony narodu, który uważa, że będzie musiał niebawem ponieść ofiarę, i jest przekonany, że istnieje niebezpieczeństwo w zwłoce – pisał poseł saski w Warszawie Franciszek Essen do ministra spraw zagranicznych Saksonii tuż po uchwaleniu Konstytucji 3 maja. Twórcy ustawy rządowej wierzyli, że jest ona ostatnią szansą na naprawę Rzeczpospolitej i trzeba ją przyjąć przy najbliższej nadarzającej się okazji. Zdawali sobie sprawę, że ich projekt spotka się ze sprzeciwem dużej części szlachty, dlatego pracowali nad nim w sekrecie, a następnie wnieśli go pod obrady sejmu, używszy podstępu.