Mama Xaviera Dolana to obraz pełen szczerych emocji, być może dlatego, że zawiera wątki autobiograficzne reżysera. Kino gorzkich relacji matki i syna wymusza na widzach przede wszystkim interpretacje psychologiczne i socjologiczne, ale może też i filozoficzne. Główny bohater, Steve, jest w filmie pokazany negatywnie. Widz raczej nie będzie go lubił, ponieważ jest agresywny, bije matkę, ma napady złości w miejscach publicznych, nie panuje nad słowami i czynami. Jednak Steve jest przede wszystkim ofiarą, cierpi na ADHD – prawdopodobnie w jakiejś skrajnej jego formie – tuła się przez większość swojego życia po ośrodkach, a kolejne rozstania z matką źle wpływają na jego rozwój. Kolejne terapie i próby resocjalizacji nie przynoszą efektów. Steve ma niedojrzałą emocjonalnie matkę, która zmaga się z problemem bezrobocia, nie potrafi też uporządkować swojego życia. Nie ma ojca. Steve jest przede wszystkim osamotnionym człowiekiem. I może o tej samotności jest film Xaviera Dolana.
Dowiesz się, czym jest kompleks Edypa i w jaki sposób ujawnia się w fabule filmu Xaviera Dolana.
Dowiesz się, czym jest metoda majeutyczna i przeanalizujesz jej zastosowanie w dramacie.
Poznasz definicję afektu w ujęciu filozoficznym.
Zinterpretujesz poszczególne sceny z filmu i powiążesz je z formą oraz wymową całego dramatu.
Zinterpretujesz film w kontekście socjologicznym i psychologicznym.
Uwaga. Uczniowie przed lekcją powinni obejrzeć film Mama w reżyserii Xaviera Dolana.