Sceptycyzm rozumiany jest dziś przede wszystkim w swoim teoriopoznawczym sensie – jako stanowisko odrzucające możliwość uzyskania wiedzy pewnej i uzasadnionej. Starożytny sceptycyzm zapoczątkowany przez Pyrrona z Elidy był jednak w równym stopniu etyką. Zawieszenie sądu w kwestiach nieoczywistych i nierozstrzygalnych miało zapewnić człowiekowi spokój i szczęście. Zwolennicy Pyrrona nazwali się więc sceptykami, czyli rozpatrującymi (gr. sképtomai – być niezdecydowanym). Nie zgadzali się bowiem na akceptowanie jakichkolwiek twierdzeń, które nie byłyby w pełni uzasadnione – filozofów, którzy postępowali w ten sposób nazywali dogmatykami (gr. dógma - pogląd, mniemanie, postanowienie, dekret). W tej lekcji zapoznasz się z najważniejszymi założeniami sceptycyzmu na wybranych tekstach źródłowych.