Nasze plany nie będą ani doskonałe, ani łatwe, ale chodzi o to, ażeby za rok mogło być lepiej
– te słowa wypowiedział premier Tadeusz Mazowiecki 9 października 1989 r. na posiedzeniu Rady Ministrów, podczas którego dyskutowano o przyszłym kierunku polityki gospodarczej rządu. Głównym realizatorem tej polityki stał się ówczesny minister finansów Leszek Balcerowicz. Pakiet ustaw reformujących polską gospodarkę został przyjęty najszybciej w historii. Po kilkudziesięciu latach władzy komunistów polska gospodarka znajdowała się w stanie krytycznym. Potrzebowała więc skutecznego lekarstwa i zdecydowanego lekarza, który byłby w stanie wprowadzić ją na tory wolnorynkowe. Lekarstwo to w opinii wielu okazało się jednak trudne do przełknięcia, a plan wdrożony przez Balcerowicza budzi do dziś szereg dyskusji. Czy można było pójść inną drogą i uniknąć kosztów społecznych, które okazały się w ostatecznym rachunku bardzo wysokie?
Indeks dolny * Program gospodarczy. Główne założenia i kierunki, Warszawa, październik 1989 r., tekst dostępny online: web.archive.org. Indeks dolny koniec* Program gospodarczy. Główne założenia i kierunki, Warszawa, październik 1989 r., tekst dostępny online: web.archive.org.
Uzasadnisz słuszność stwierdzenia, że reformy zainicjowane przez Leszka Balcerowicza w 1990 r. w rezultacie okazały się dla wielu gorzkim lekarstwem.
Omówisz założenia planu Balcerowicza.
Rozstrzygniesz, czy piosenkę popularnego w latach 90. kabaretu Olgi Lipińskiej pt. A Balcerowicz wyciął nam numer można interpretować jako krytykę reformy balcerowiczowskiej.