R1CaJjW60GPej
Rysunek przedstawia fragment szkicu “człowieka idealnego”. Jest to szkic górnej części ciała nagiego mężczyzny, wpisanego jednocześnie w okrąg i kwadrat. Ma rozpostarte ręce, ukazane w dwóch pozycjach.

Wizja człowieczeństwa w sonetach Mikołaja Sępa Szarzyńskiego

Leonardo da Vinci, Człowiek witruwiański, ok. 1490
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Mikołaj Sęp Szarzyński swoje wyobrażenia na temat człowieczeństwa opierał przede wszystkim na Biblii. W Piśmie Świętym określa się człowieka jako koronę stworzenia. W biblijnych księgach takiemu postrzeganiu ludzi towarzyszy przekonanie, że egzystencja ziemska to marność, a jedną z głównych cech naszej natury jest skłonność do grzechu. Jak pogodzić tak odmienne opinie dotyczące człowieka? I jakie konsekwencje mogą wynikać z – wydawałoby się: niemożliwej do pogodzenia – typowej dla istoty ludzkiej, niespójności, polegającej na przeznaczeniu do panowania nad całym światem przy jednoczesnej predylekcji potomków Adama i Ewy do czynienia zła?  Temu paradoksowi niemal wszystkie swoje sonety poświęcił Mikołaj Sęp Szarzyński. 

Twoje cele
  • Porównasz dwa typy miłości opisane w Sonecie V: O nietrwałej miłości rzeczy świata tego Mikołaja Sępa Szarzyńskiego oraz opiszesz konsekwencje dążenia ludzi do zdobycia ziemskich wartości.

  • Scharakteryzujesz przedstawionego w sonetach Mikołaja Sępa Szarzyńskiego człowieka jako istotę złożoną ze sfery cielesnej i duchowej.

  • Scharakteryzujesz wizję człowieczeństwa obecną w sonetach Mikołaja Sępa Szarzyńskiego.