Wnikliwa analiza anatomii i fizjologii organizmu pozwala odpowiednio umieścić go w systematyce świata istot żywych. Już Karol Linneusz zainteresował się człowiekiem jako gatunkiem biologicznym i − na podstawie badań oraz obserwacji − zaliczył go do zwierząt ssących. Dzisiejsze dowody, zebrane przez paleontologów czy antropologów, pozwalają zdecydowanie potwierdzić tezę Linneusza, rozszerzając ją o zaliczenie człowieka do rzędu naczelnych. Za naszego najbliższego krewnego pod względem genetycznym uznaje się szympansa. Człowieka współczesnego łączy z nim około 98 proc. sekwencji DNA, jednak tak niewielkie różnice mają w istocie bardzo wielkie znaczenie: wpływają m.in. na umiejętność dwunożnej lokomocji, rozrost mózgowia i opanowanie mowy.