W dniu 4 lutego 1238 r. potężna armia mongolska pod wodzą Batu‑chana stanęła pod murami jednego z największych miast ruskich – Włodzimierza. Na mieszkańców musiał paść blady strach. Docierało do nich pewnie echo organizowanych przez koczowników pogromów, słyszeli o rzeziach i tysiącach ludzi branych w niewolę. Mieszkańcy miasta byli właściwie bez szans. W ciągu kilku dni najeźdźcy zburzyli obwarowania otaczające gród i wdarli się do środka, łupiąc, paląc i zabijając wszystkich wokół, nie oszczędzając nawet rodziny książęcej. W ostatnim akcie okrucieństwa Mongołowie podłożyli ogień pod znajdujący się na kremlu sobór, w którym schronili się ocaleni mieszkańcy, i spalili ich wszystkich żywcem. Wkrótce koczownicy wycofali się na stepy. W lutym 1238 r. zdobyli oni czternaście grodów ruskich. Włodzimierz był ostatnim, który złupili i zniszczyli. Jego zdobycie zapoczątkowało około dwustuletni okres panowania Mongołów na Rusi.