W jaki sposób miejsce, w którym odbywały się przedstawienia teatralne, wpływało
na rozwój dramatu? Czy tragedie odgrywane pod gołym niebem, w monumentalnej scenerii natury mogły być podobne do sztuk granych na placach miejskich i w zajazdach? Kiedy pojawił się teatr jako budynek? W jakim stopniu styl życia teatralnej publiczności kształtował jej oczekiwania? Jakie zadania stawiała poetom
ich epoka i jak zmieniał się język teatru?

Wielkość teatru antycznego i geniusz dramatu szekspirowskiego osadzone były w realiach miejsca i czasu i z nich właśnie czerpały swoją siłę. Twórcy starożytni spoglądali w niebo i próbowali odgadnąć wyroki bogów. W czasach elżbietańskich teatr zszedł na ziemię, by skupić się na wydarzeniach i postaciach historycznych
lub legendarnych. Złamano też antyczną zasadę decorum i w dramatach Szekspira wzniosłość mieszała się z trywialnością, a tragedia z komedią.