Mesjanizm pojawia się zawsze wtedy, gdy racjonalne próby poprawienia losu narodu czy grup społecznych nie wytrzymują konfrontacji z rzeczywistością. Człowiek, nie widząc w świecie pocieszenia, zaczyna spoglądać z nadzieją w niebo. Szuka Mesjasza, który powiedzie naród przez trudne czasy do świetlistej, spokojnej przyszłości. Motyw ten pojawiał się w polskiej filozofii już od romantyzmu i cyklicznie powracał w jej dziejach. Jak sądzisz, czy i dziś jest dla niego miejsce w polskiej kulturze myślowej i dyskursie publicznym?