Jeżeli to człowiek – rzecz myśląca – jest twórcą wszystkich swoich idei, to czy mogą one być fantazjami? Czy Bóg nie jest taką właśnie fantazją? Czy można udowodnić istnienie Boga wychodząc od treści świadomości podmiotu myślącego? Racjonalista Kartezjusz był wybitnym metafizykiem, badającym byt i racje istnienia. Uważał, że tylko jedna z idei jest wrodzona, ponieważ jej treści człowiek nie mógłby sam wytworzyć. To idea nieskończoności, doskonałości, równoznaczna z ideą Boga. Egzystencjalne poczucie pewności własnego jednostkowego istnienia jest więc nierozerwalnie związane z istnieniem bytu nieskończonego. Byt (Cogito) i Bóg nie wymagają uzasadnienia zewnętrznego – to wszystko inne musi uzyskać metafizyczną gwarancję swego istnienia. Nauka może więc jedynie dążyć do pewności, ale pewność absolutna należy do metafizyki.