Polska jest jedynym krajem w UE, w którym odsetek zatrudnionych w przemyśle wzrósł w latach 2007–2017, a więc wtedy, gdy świat podnosił się po wielkim kryzysie gospodarczym. Wzrost był niewielki – o tylko 0,1% – ale świadczy o tym, że nasze państwo oparło się dezindustrializacji, a nawet weszło w fazę reindustrializacji. W tym czasie krajowy przemysł korzystał na rozwoju łańcuchów dostaw producentów zachodnioeuropejskich, szczególnie niemieckich. Polska w niektórych branżach umocniła rolę zaplecza produkcyjnego Niemiec, zrównując się z Włochami na liście kluczowych partnerów importowych naszego zachodniego sąsiada. Istotną rolę w umocnieniu sektora przemysłowego odegrały też zamówienia publiczne, finansowane m.in. ze środków UE. Branże o największym udziale sprzedaży dóbr pośrednich to branża rafineryjna, chemiczna, tworzyw sztucznych, drewna, papieru i metali. W perspektywie kolejnych kilku dekad polski przemysł będzie rozwijał się w kontekście transformacji energetycznej wymuszonej zmianami klimatu oraz rewolucji technologicznej (Przemysł 4.0).