Jak w sposób jakościowy opisać związek między dyfrakcją na szczelinie a szerokością szczeliny i długością fal
Czy to nie ciekawe?
Mówi się, że światło ma naturę falowo‑korpuskularną. Skoro światło jest falą (elektromagnetyczną), musi zachowywać się jak każda inna fala, czyli również ulegać dyfrakcji (ugięciu). Aby uległo mierzalnej dyfrakcji, przeszkoda na jego drodze lub szczelina musi mieć rozmiary porównywalne z długością fali światła. Gdy ten warunek jest spełniony, na ekranie ustawionym za szczeliną możemy zaobserwować naprzemienne występowanie miejsc, w których światło jest wzmocnione oraz wygaszone. To, czy w danym miejscu spotkamy wzmocnienie, czy wygaszenie światła będzie zależeć od szerokości szczeliny oraz od długości fali.
dowiesz się, jak obliczyć kąt, pod którym widać wzmocnienie fali światła,
poznasz zasadę Huygensa,
zrozumiesz mechanizm powstawania wzmocnień i wygaszeń na szczelinie dyfrakcyjnej,
przeanalizujesz i zinterpretujesz wynik dyfrakcji światła na szczelinie.