Kto większym poetą był? Mickiewicz, czy Słowacki? Kto był niechlujny a kto elegancki? Kto komu powiedział po rosyjsku paszoł won? Kto w czyich nogach zasnął wiecznym snem?

Stylizowane na Humor zeszytów portrety polskich wieszczy sporządzone przez Tadeusza Różewicza na pierwszy rzut oka są żartem lub trywializacją. Czy jednak pod tymi ostentacyjnie prostymi wierszami nie kryje się gorzka, ironiczna refleksja nad znaczeniami czy rozumieniem istoty poezji, a nawet nad sposobami jej nauczania, które nazbyt często zamykają wielkie postaci w nocie biograficznej albo ciekawostce?