Atak Trzeciej Rzeszy na Związek Sowiecki w czerwcu 1941 r. był punktem zwrotnym nie tylko dla państw alianckich, ale także dla polskich władz na uchodźstwie. Z chwilą przystąpienia Józefa Stalina do koalicji antyhitlerowskiej rząd polski znalazł się w niełatwej sytuacji. Z jednej strony formalnie Polska nie była z ZSRS w stanie wojny (i to było ułatwieniem w nawiązaniu stosunków), z drugiej jednak – sowiecka agresja na Rzeczpospolitą we wrześniu 1939 r. była faktem bezspornym. Teraz dotychczasowy wróg miał stać się sojusznikiem – i to bez żadnych umów czy rekompensat.