Rozpoczęty w latach 50. XX wieku proces integracji europejskiej stał się jednym z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Europy. Idea zjednoczenia państw Europy Zachodniej pod względem gospodarczym, zapoczątkowana powstaniem Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS), doprowadziła do powołania kolejnych wspólnot: Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (EWEA, Euratom). Wspólnoty obejmowały początkowo tylko sześć państw: Belgię, Holandię (Niderlandy), Francję, Luksemburg, Republikę Federalną Niemiec i Włochy. Jednak z czasem rozpoczął się proces zacieśniania współpracy oraz rozszerzania liczby państw członkowskich wspólnot europejskich. Pod koniec XX wieku wspólnoty, przekształcone w Unię Europejską, liczyły 15 państw członkowskich oraz kilkanaście państw, które były w trakcie procesu akcesyjnego do UE. Jednym z nich była Rzeczpospolita Polska.