Na ogół zgadzamy się, że prezentacja poglądów czy też postaw każdego filozofa jest jednocześnie ich interpretacją. Szczególne znaczenie ma to wówczas, gdy dotyczy tych, którzy tworzyli dawno temu, a co więcej, nie pozostawili po sobie żadnych bezpośrednich śladów własnej twórczości. W takim przypadku jesteśmy skazani na żmudne odczytywanie ich poglądów z przekazów i komentarzy innych filozofów, historyków i doksografów, których dzieła przetrwały. Odczytywanie to jest jednak pracą mozolną, co wynika z konieczności uwzględniania szeregu kontekstów natury historycznej, biograficznej czy językowej. Wielość interpretacji naturalnie towarzyszy każdemu spotkaniu z filozofią, ale szczególnie wyrazista bywa właśnie w sytuacjach, gdy nasze spotkanie z danym twórcą jest zapośredniczone przez przekaz lub/i komentarz autorstwa innego.

Anaksymenes to filozof, który nie zostawił po sobie żadnego dzieła. Jedyne, które ponoć napisał, O naturze, zaginęło. Odczytujemy więc jego filozofię poprzez komentatorów oraz w perspektywie filozofów, którzy wcześniej podjęli pewne problemy i których poglądy Anaksymenes musiał w jakiejś mierze uwzględnić.