Ponad 90% energii elektrycznej, wytwarzanej na całym świecie pochodzi z trzech typów elektrowni: cieplnych, wodnych i jądrowych (pozostałe 10% stanowi energia odnawialna np. elektrownie wiatrowe, słoneczne). Udział tych ostatnich wynosi nieco ponad 8%. Źródłem energii w tego typu elektrowniach jest paliwo jądrowe, które zawiera substancje rozszczepialne (zazwyczaj izotopy uranu i plutonu) w ilościach wystarczających do rozpoczęcia kontrolowanej reakcji łańcuchowej, skutkiem której jest wytwarzanie znacznych ilości ciepła. Należy zdawać sobie sprawę z wysokiej sprawności energetycznej i niskich kosztów produkcji energii atomowej: z 1 kg uranu‑235 można uzyskać tyle samo energii, co z 2 500 t węgla. Ponadto elektrownie jądrowe odznaczają się niewielką ingerencją w środowisko naturalne i pozwalają na ograniczenie zużycia paliw kopalnych. Z drugiej strony, cechują się wysokimi kosztami budowy, a także problemami składowania i utylizacji odpadów radioaktywnych. Ponadto w przypadku awarii istnieje realne zagrożenie dla środowiska oraz zdrowia i życia ludzi. Jedna z największych katastrof energetyki atomowej wydarzyła się w 1986 roku, kiedy miała miejsce awaria elektrowni jądrowej w Czarnobylu na Ukrainie. Była to największa katastrofa w historii energetyki jądrowej. Od tego momentu w różnych częściach świata wiele projektów związanych z budową tego typu elektrowni spotyka się z falami protestów ze strony społeczeństwa w obawie przed kolejnymi katastrofami.

R1Pyj6dp1citU

Zdjęcie przedstawia zabudowania elektrowni jądrowej - dużą halę z wysokim kominem.