W czasie, gdy w Europie kontynentalnej w filozofii powstawały wielkie systemy metafizyczne, na wyspach brytyjskich kultywowano – trwającą właściwie od średniowiecza – tradycję prowadzenia rozważań filozoficznych w bliskim związku z potocznym myśleniem zdroworozsądkowym i z praktycznymi potrzebami życiowymi. Nie oznaczało to ignorowania ważnych problemów filozoficznych, ale stanowiło próbę rozwiązywania tych zagadnień przez zwrócenie się ku doświadczeniom zmysłowym (empirii) oraz sprawom najbliższym obywatelom: koncepcji jednostki jako części społeczeństwa, problemowi granic jej wolności i kwestii częściowego zrzekania się jej na podstawie społecznej umowy. Taką postawę myślową prezentował chociażby John Locke. Z niniejszego materiału dowiesz się, czego dotyczyła jego teoria umowy społecznej.