Przemiany w deklinacji polskiej. Przymiotnik
Przymiotnik to część mowy odmieniająca się przez przypadki, liczby i rodzaje. W języku polskim przymiotnik może określać rzeczownik (np. duży chłopiec) lub pełnić funkcję orzecznika w orzeczeniu imiennym (Chłopiec jest duży). W obu wypadkach przymiotnik dostosowuje swoje kategorie gramatyczne do rzeczownika, por. przytulnym ← domu, małymi ← dziewczynkami, zielonych ← pól. Skomplikowana ewolucja tej części mowy – od prasłowiańszczyzny do nowopolszczyzny – rzuca światło na niektóre jej cechy.
Poznasz dzieje polskiego przymiotnika.
Rozróżnisz odmianę prostą i złożoną przymiotnika.
Dowiesz się, skąd wzięły się w polszczyźnie pary wesół : wesoły, gotów : gotowy.
Wyjaśnisz genezę form umęczon, ukrzyżowan, pogrzebion i podobnych z Wyznania Wiary.
Podasz etymologię wybranych nazw miejscowych.
Poszerzysz swoją wiedzę z zakresu polskiej fleksji.