Arsen w stanie wolnym występuje bardzo rzadko. Związki arsenu były w historii najczęściej używaną trucizną. Obecnie jego związki znajdują zastosowanie w medycynie, a także przy produkcji półprzewodników, polepszania jakości niektórych stopów, w produkcji bojowych środków trujących, przy impregnacji drewna oraz jako dodatek do szkła (dając zieloną poświatę). Zawartość arsenu w skorupie ziemskiej szacuje się na 0,0005%. Arsen występuje najczęściej w postaci siarczków (${\mathrm{As}}_2{\mathrm{S}}_3$ – aurypigment, ${\mathrm{As}}_4{\mathrm{S}}_4$ – realgar), arsenosiarczków (np. arsenopiryt $\mathrm{FeAsS}$) lub arsenków. Większość rud siarczkowych metali ciężkich, zwłaszcza niklu, miedzi i cyny, zawiera zanieczyszczenia arsenem, które w czasie prażenia rud przechodzą w ${\mathrm{As}}_4{\mathrm{O}}_6$, zbierający się w komorach pyłowych i pyłach kominowych.