Ziemie polskie były wyzwalane spod okupacji niemieckiej w dwóch etapach. Latem 1944 r. Armia Czerwona zajęła obszar między Wisłą a Bugiem, natomiast Ziemie Zachodnie opanowała w wyniku ofensywy zimowej wiosną 1945 r. Polski rząd na emigracji domagał się powrotu Polski do przedwojennych granic wschodnich oraz nabytków terytorialnych kosztem Niemiec, które uczyniłyby polską granicę zachodnią bardziej bezpieczną. Uważano, że powrót do granic sprzed wybuchu II wojny światowej jest naturalnym następstwem anulowania przez ZSRS traktatów niemiecko‑sowieckich z 1939 r. Stalin utrzymywał natomiast, że nowa granica Polski powinna przebiegać na linii Curzona, a komuniści bez sprzeciwu przyjęli jego dyktat.