W liryce powstającej w drugiej i trzeciej dekadzie XX wieku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, pojawiają się nowe tematy i nowy bohater literacki, który głosi potęgę życia, potrafi się nim cieszyć i znajduje radość nawet w codziennych doświadczeniach. Poeci międzywojnia prowadzą także polemiki z dawnymi (np. romantycznymi) postawami i wartościami wciąż odżywającymi w wolnym, nowoczesnym państwie. Dla pokolenia twórców urodzonych u schyłku XIX wieku wolność jest równoznaczna nie tylko z odzyskaniem niepodległości, lecz także ze zmianą sposobu myślenia o zadaniach sztuki i granicach wyobraźni artystycznej.