RZKMpiY7JX6zV
Fotografia przedstawia górski krajobraz. Na pierwszym planie znajdują się nagie wzgórza. Na drugim planie piętrzą się zaśnieżone szczyty. W tle zachmurzone niebo.

Intertekstualne powiązania wiersza Czesława Miłosza Veni Creator z Biblią

Andrés Martín Rodríguez, Sierra Nevada, 2020 CC BY‑SA 2.0
Źródło: domena publiczna.

„Boże!” „Na Boga!” O czym świadczą wypowiadane przez ludzi ekspresywne zwroty, którymi w różnych sytuacjach posługują się użytkownicy języka? Zwykle nie używamy apostrof skierowanych do Boga po to, aby naruszać jedno z przykazań. Może są one dowodem słabości i jednocześnie wyrazem potrzeby człowieka, który pragnie obcować z Bogiem w swoich doświadczeniach codziennych.

Refleksje na temat ostatecznej Tajemnicy odnajdujemy też w sztuce. Czesław Miłosz w swojej słynnej apostrofie skłania odbiorców do rozważań na temat istnienia dobrego człowieka jako dowodu istnienia Boga.

Zbudź więc jednego człowieka, gdziekolwiek na ziemi (nie mnie, bo jednak znam, co przyzwoitość) i pozwól, abym patrząc na niego podziwiać mógł Ciebie.

Twoje cele
  • Porównasz Veni Creator Czesława Miłosza z fragmentami Dziejów Apostolskich.

  • Sformułujesz i uzasadnisz tezę interpretacyjną wiersza Veni Creator.

  • Rozpoznasz, na czym polega dramatyzm ludzkiej egzystencji wpisany w odwrócony kierunek dociekań filozoficznych.

  • Przeanalizujesz podobieństwa i różnice w sposobach pokazywania nadejścia Ducha Świętego przez twórców różnych dziedzin sztuki.