Granicę Rzeczpospolitej z Niemcami wytyczono na drodze rokowań dyplomatycznych podczas konferencji paryskiej w latach 1919–1920. Ważnym atutem delegacji polskiej były antyniemieckie powstania, które wybuchły w Wielkopolsce i na Górnym Śląsku i które przypieczętowały przynależność tych terenów do Polski. Wytyczenie południowej granicy z Czechosłowacją spowodowało natomiast konflikt o Śląsk Cieszyński, Orawę i Spisz. Jesienią 1918 r. czescy politycy rozpoczęli działania, których celem było przejęcie kontroli nad Śląskiem Cieszyńskim – najludniejszym i najbogatszym z trzech spornych terenów. Od wybuchu konfliktu zbrojnego dzielił oba kraje już tylko krok.