Co zostaje po wielkich filozofach, pomijając samą filozofię? Szukając odpowiedzi na to pytanie, można przywołać postać Johna Stuarta Milla, pisarza i publicysty, propagatora pozytywistycznego światopoglądu. Choć nie stworzył spójnego systemu, uznaje się go za jednego z największych filozofów brytyjskich. Stał na stanowisku empirysty, wierzył w potęgę rozumu i głosił konieczność reform społecznych. Uważał przy tym, że społeczeństwo to suma autonomicznych jednostek, których dążenia i aspiracje składają się na powodzenie społeczeństwa, a państwo ma gwarantować ludziom możliwość realizacji ich dążeń. Mill postulował liberalizm w etyce, ekonomii i polityce. Jednym z jego najbardziej postępowych postulatów było zrównanie praw kobiet i mężczyzn. Poddaństwo kobiet – opracowana wraz z Harriet Taylor krytyka nierówności płci – to wizjonerska praca, która stała się inspiracją dla angielskich emancypantek w XIX wieku i ruchu feministycznego wieku XX.