W dniu 30 kwietnia 1632 r. nad ranem zmarł król Zygmunt Waza. W dziejach Rzeczypospolitej kończyła się pewna epoka. Władca przybył do swojej nowej ojczyzny ze Szwecji w wieku 22 lat i przez niemal pół stulecia zasiadał na polskim tronie. Z wyborem Zygmunta Wazy na króla wiązano wielkie nadzieje – w końcu był on potomkiem wielkiego rodu Jagiellonów (synem królewny polskiej Katarzyny Jagiellonki, po kądzieli wnukiem króla Zygmunta Starego i królowej Bony). Jednak czasy panowania Zygmunta różnie oceniali zarówno mu współcześni, jak i kolejne pokolenia, a osoba króla budziła wiele kontrowersji. Władcy zarzucano, że był małomówny, zwlekał z podejmowaniem decyzji, działał głównie w interesie własnej dynastii. Z upływem lat rósł jednak autorytet króla i szacunek poddanych do niego.
[...] po śmierci Zygmunta III co wybitniejsi ze szlachty chodzili przez cały czas bezkrólewia w żałobie. Uderzyło to zagranicznych posłów,którzy widząc w takich sukniach wielotysięczne tłumy na sejmie elekcyjnym, zdumieli się nad tą oznaką miłości czy szacunku dla królów, zwłaszcza u narodu wolnego i nie podlegającego dziedziczności tronu.
Scharakteryzujesz wewnętrzną sytuację polityczną i społeczną Rzeczpospolitej za panowania Zygmunta III Wazy.
Przeanalizujesz, czy faktycznie „Zygmunt z zwycięstw korzystać nie umiał”, jak pisał Julian Ursyn Niemcewicz.
Ocenisz politykę zagraniczną prowadzoną przez Zygmunta III Wazę.