R19rxmfY4ySbg
Obraz przedstawia pejzaż miejski latem. Na pierwszym planie znajduje się szeroka, ubita droga. Z lewej strony jest ona ograniczona murowanym płotem, z drugiej strony budynkami. Po drodze jadą konno ludzie. Jedzie także kareta ciągniętą przez konie, są także idący ulicą piesi. Droga prowadzi do pałacu. Przed wejściem do niego znajduje się murowany, wysoki plot i szeroką bramę wjazdową. Pałac zbudowany jest w stylu neoklasycystycznym. Jest piętrowy. Po lewej stronie stoi obok niego duża, murowana oficyna. Na drugim planie znajdują się inne zabudowania miejskie. Wyróżnia się wśród nich wielkością kościół.

Literatura okolicznościowa XVIII wieku

Pałac błękitny w Warszawie (1779), obraz Bernarda Bellotta (1722–1780)
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Wydarzenia rodzinne, ale też te o szerszym zasięgu - społeczne czy polityczne - budziły i zawsze będą budzić zainteresowanie. Gdy się w nich uczestniczy lub z zaangażowaniem obserwuje, rodzi się potrzeba wyrażenia własnej opinii na ich temat, przedstawienia swojego stanowisk i racji. Wypowiadane wówczas refleksje i opinie często są nacechowane są emocjonalnie. Bywa, że pochopnie wygłaszane stwierdzenia szybko ulegają dezaktualizacji. Zmieniające się okoliczności i nowe wydarzenia wpływają na obraz sytuacji i dostarczają nowych „gorących” tematów do myślenia.

Twoje cele

  • Wyjaśnisz, co kryje się pod pojęciem „literatura okolicznościowa”.

  • Wymienisz cechy i konwencje literatury okolicznościowej.

  • Przeanalizujesz związek sposobu dystrybucji politycznej poezji okolicznościowej z jej funkcją i charakterem.

Przeczytaj