Czy rozum jest w stanie dotrzeć do prawdy o świecie? Czy sam umysł wystarczy, by do niej dotrzeć? Co jest najpewniejszym sposobem poznawania świata? Jakie poznanie jest pewne? Co poznajemy rozumem – świat czy tylko pojęcia naszego umysłu? Jaką pewność daje, a jakiej nie jest w stanie zapewnić? 

To pytania, które postawili filozofowie w XVII w. Podjęli oni systematyczną i krytyczną refleksję nad tym podstawowym narzędziem nie tylko filozofii, ale także codziennego poznania. Dali na te pytania odpowiedzi różne od tych udzielonych przez myślicieli starożytnych i średniowiecznych, otwierając nową epokę w dziejach filozofii, ale także zasadniczo zmieniając perspektywę rozumienia konsekwencji poznania racjonalnego.