Czy piękne i żarliwe mowy, które porywają tłumy, służą prawdzie i sprawiedliwości, czy są wypracowywaną od czasów antyku metodą manipulacji i sterowania ludźmi?

Arystoteles określił retorykę jako umiejętność wynajdywania możliwych sposobów przekonywania w odniesieniu do każdego przedmiotu. Sztuka pięknego przemawiania z użyciem logicznej argumentacji była dla starożytnych Greków i Rzymian warunkiem życia publicznego. Politycy i filozofowie, wygłaszając wspaniałe mowy, zdobywali pozycję i wywierali realny wpływ na społeczeństwo. Platon ostrzegał przed retoryką. Arystoteles twierdził, że sama w sobie nie jest ani moralna, ani niemoralna, bo tylko od człowieka zależy, w jakim celu używa swych oratorskich umiejętności.