Monteskiuszowska idea podziału władz opierała się na oddzieleniu jej poszczególnych segmentów. Żaden z nich nie mógł wkraczać w kompetencje pozostałych; tworzenie prawa było zarezerwowane dla władzy prawodawczej, władza wykonawcza powinna się zajmować bezpośrednim, bieżącym zarządzaniem sprawami państwa, a władza sądownicza – sprawowaniem wymiaru sprawiedliwości. Zasadę tę starały się zrealizować trzy konstytucje: konstytucja francuska z 1791 r., dyrektorialna konstytucja francuska z 1795 r. (III roku rewolucji) oraz Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ostatnia z nich, obowiązująca do dzisiaj, wyznacza kanony systemu prezydenckiego. Jest wynikiem odbywającej się w Filadelfii w maju 1787 r. konwencji konstytucyjnej. Wydarzenie to poprzedziła trwająca w latach 1775–1783 wojna o niepodległość.

We współczesnych państwach demokratycznych obowiązuje kilka modeli ustrojowych. Zwane są one również systemami politycznymi. Wyróżniamy:

1. system parlamentarny;

2. system prezydencki;

3. system mieszany.

W interesującym nas systemie prezydenckim mamy do czynienia z silną pozycją prezydenta, który ma wpływ na funkcjonowanie państwa. System taki występuje w Stanach Zjednoczonych, gdzie prezydent ma bardzo szeroki zakres uprawnień.