Wedle oficjalnej propagandy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) była państwem robotników, chłopów i inteligencji pracującej, przy czym tę ostatnią traktowano z dużą nieufnością. Burżuazję uznano za reakcyjny przeżytek, a ziemiaństwo w wyniku reformy rolnej praktycznie przestało istnieć jako warstwa. Biorąc pod uwagę historyczną rolę szlachty w Polsce, była to istotna zmiana społeczna. Nacjonalizacja przemysłu przyniosła z kolei zanik burżuazji. Socjalistyczne państwo nie radziło sobie jednak z drobnym przemysłem, wytwórczością, handlem i usługami. Dlatego dopuszczało istnienie prywatnych przedsiębiorców, funkcjonujących na obrzeżach legalnej gospodarki lub wręcz na czarnym rynku.